En dan......eindelijk......goed nieuws!

Eindelijk na ruim zeven weken ziekenhuis een goed bericht! Vandaag werd er een MRI scan gemaakt van Stan zijn hoofd. De uitslag hiervan was positief: zowel de schimmelhaarden als het vocht in zijn hoofd zijn afgenomen. We zagen Stan de afgelopen week al verbeteren maar hadden de uitslag van vandaag wel nodig om het ook echt te kunnen geloven na alle tegenslag van de afgelopen weken. Maar het is echt waar: het gaat beter met Stan en zijn herstelproces zal verder voortzetten.

Afgelopen zondag en ook vandaag is Stan in de rolstoel even buiten geweest.

Hij snakte naar de buitenlucht en even een andere omgeving dan zijn ziekenhuiskamer.

Omdat hij last heeft van het scherpe licht buiten vertoonde hij zich met zonnebril op.



Met Meike vermaakte hij zich prima. Zondag liet hij zich in sneltreinvaart voortduwen en vandaag vanwege de regen met capuchon op in gezapig tempo een kleinere wandeling.

Al eerder heeft Stan Joep, onze bruine Newfoundlander, in het ziekenhuis kunnen ontmoeten. Onze zwarte Newfoundlander, Harris, hebben we helaas vier weken geleden in moeten laten slapen. Harris was chronisch ziek en leefde als het ware al in reservetijd. Stan heeft hem helaas niet meer kunnen zien.

Joep kwam blij naar het ziekenhuis en was gedurende korte tijd rustig, zodat Stan hem even kon aaien en knuffelen. Voor Stan was dat een welkome afleiding en het begin van een paar kleine uitjes.


Doordat Stan wat beter in zijn vel zit was het mogelijk om weer wat spelletjes te doen. Vier op een rij, rummikub, kolonisten van Catan worden af en toe weer uit de kast gehaald. Van het ziekenhuis heeft hij een X-box met spelletjes op zijn kamer en een aantal luisterboeken van de ziekenhuisbieb. Zo proberen we de verveling tegen te gaan die nu toch wat optreedt.

Ondanks dat het met Stan beter gaat is er wel een nieuwe complicatie ontstaan. Er is in zijn buik een cyste ontstaan, als gevolg van de alvleesklierontsteking. Deze cyste zorgt voor druk in zijn buik, wat hem de hele tijd wat pijn en gevoeligheid van zijn buik oplevert. Na hiervoor een MRI scan gehad te hebben om de cyste goed in kaart te brengen, is besloten hier niets aan te doen. Zolang de cyste niet ontstoken is wegen de nadelen van ingrijpen niet op tegen de huidige situatie. Vandaag is met een echo nog gecontroleerd of er veranderingen zijn opgetreden betreffende deze cyste. Dat was niet het geval.

Door het lange stil liggen is Stan zijn linkervoet in een scheve stand gaan staan. Dit zal met gips gecorrigeerd gaan worden als eerste onderdeel van de revalidatie. De kans op doorlig plekken is nu nog te groot en er zal nog een a twee weken gewacht worden voordat het gips aangebracht zal worden.

Er zullen nog wat hobbels genomen moeten worden, maar na het nieuws van vandaag hebben wij, maar vooral Stan, nieuwe energie en moed gekregen om weer verder te gaan.