Zeilkamp

Voorafgaand aan het zeilkamp verbleven wij op Ameland om het huwelijk van een oom en tante bij te wonen. Dat bleek voor Stan al een grote uitdaging. Gelukkig was vriend Bob mee en hebben zij zich samen goed kunnen vermaken. De bruiloft was een geslaagd feestje met volop zon, zee en strand.


De volgende dag vroeg op om naar Friesland te vertrekken. Tegen de middag hadden we Grou bereikt en daar lekker geluncht. Zo konden we Stan met een volle buik afleveren bij Zomerzotheid. Na een muzikale ontvangst, het opruimen van de bagage, afleveren van medicatie en het ophalen van zwemvest en zeilpak kon de eerste zeiltocht beginnen.

Al voor het eerste zeiltochtje bleek dat Stan wel een kussentje kon gebruiken om op te zitten, later in de week is dit nog wat verder aangepast om wat comfortabeler te kunnen zitten.


Met leuke activiteiten naast het zeilen is de week snel voorbij gegaan. Ze hebben een zwembad bezocht waar ze met duikuitrusting gedoken hebben, er is een roofvogel show geweest en ook de bonte avond ontbrak niet.


Het mooie, zonnige weer zorgde voor grootverbruik van zonnebrandmiddelen en de niet aflatende wind zorgde voor mooi zeilweer. SKOV enorm bedankt voor dit mooie kamp dat zo gesmeerd en sfeervol verlopen is!


Voor Stan was de week, ondanks veel rustmomenten erg vermoeiend. Hij had de pech een bal midden in zijn gezicht te krijgen en als klap op de vuurpijl is hij op zijn verjaardag (ja, hij is 14 jaar geworden!) op het kamp hard gestruikeld over een fatboy.Wat hem een aantal blauwe plekken opleverde en wij Stan met mitella mee naar huis kregen.

Eenmaal thuis hebben we Stan zijn verjaardag en petit commite gevierd. Meike (verblijft nog in Zuid-Korea) was via skype ooggetuige van het uitpakken van de door haar opgestuurde cadeautjes en ook wij konden Stan uitgebreid feliciteren.

Inmiddels is Stan snipverkouden geworden en beurs van alle blauwe plekken. Zo werden alle schoolse activiteiten dan ook noodgedwongen afgezegd afgelopen week. Op donderdag in Nijmegen stuurde de oncoloog ons voor de zekerheid door naar de orthopeed in verband met alle blauwe en pijnlijke plekken van Stan. Deze wilde toch even alles op de foto zetten om gelukkig definitief te kunnen zeggen dat er niets aan de hand is. Eerder die dag was er ook een thoraxfoto gemaakt ter controle van zijn lymfoom. Ook die foto zag er goed uit!