ziekenhuisopname

Afgelopen zaterdag is Stan met spoed opgenomen op de intensive care afdeling van het Radboud ziekenhuis. Hij was uitgedroogd en had een extreem hoog glucosegehalte in zijn bloed. Meteen is er veel vocht toegediend en kreeg Stan insuline. Daarmee stabiliseerde zijn situatie enigszins.

De artsen stonden in eerste instantie voor een raadsel waar dit door gekomen was. Na het uitpluizen van Stan zijn dossier is ontdekt dat hij twee weken lang een veel te hoge dosis dexamethason voorgeschreven heeft gekregen. De klachten van Stan waren op de bijwerkingen van dat medicijn terug te voeren.

Meteen is er binnen het ziekenhuis gekeken hoe dat heeft kunnen gebeuren. Al snel bleek dat er in de apotheek van het ziekenhuis een fout is gemaakt waardoor wij de verkeerde hoeveelheid pillen mee naar huis hebben gekregen met een verkeerde inname instructie.

Al met al dus heel naar voor Stan want deze klachten hadden wel degelijk voorkomen kunnen worden!
Gelukkig ging het langzaamaan wat beter en mocht hij maandagmiddag naar de oncologie afdeling voor verdere verpleging. Helaas kreeg hij in de loop van de avond, nacht en de volgende dag steeds meer buikpijn. Deze pijn werd zo erg dat er morfine voorgeschreven is tegen de pijn.

Het vermoeden werd uitgesproken dat Stan alvleesklierontsteking zou hebben. Met een echo kon dit niet bevestigd worden. Wel kreeg hij huidverkleuringen rond de navel wat bij zo'n ontsteking past. Besloten werd vrijdag een CT-scan te maken om de ontstoken alvleesklier goed in beeld te brengen.

Voordat het vrijdag was verslechterde Stan zijn toestand en werden de intensive care artsen er bij gehaald met de vraag of Stan terug zou gaan naar de IC. Dit gebeurde gelukkig niet. Inmiddels was de spanning bij Stan en ons aanzienlijk opgebouwd. Op vrijdag is de scan uitgevoerd en daaruit bleek dat het staartje van de alvleesklier ontstoken is en dat er sprake is van afgestorven weefsel.

Naast alle toeters en bellen die er al rondom Stan zijn (extra zuurstof, morfine, insuline, sondevoeding, toediening mineralen, antibiotica e.d.) is het belangrijk dat hij gaat eten om de alvleesklier aan het werk te zetten. Dat bevordert het herstel. Verder heeft het tijd nodig en zal Stan nog wel zo'n week of twee in het ziekenhuis doorbrengen. Pas na dit herstel kan zijn behandeling verder opgepakt worden. Het protocol voor zijn behandeling zal hierop aangepast worden.



Deze tegenvaller, die niet nodig was geweest, heeft veel impact op Stan en ons.We hopen dat Stan vanaf nu weer kan gaan herstellen!